We hadden het ons anders voorgesteld, bij de keuze van het huidige toneelstuk "Rare kwasten op jenever". Zoals telkens werd bij de Willy en Nieke thuis afgesproken om definitief te beslissen welk stuk het nu wel zou worden, en te zien welke acteurs er zouden meedoen en in welke rollen. Dat Willy de regie voor zijn rekening zou nemen was voor ieder van ons een uitgemaakte zaak, een zekerheid. Wie anders dan hij had ons de laatste jaren naar zulke successen geleid ! Wie anders dan hij heeft bij ons de toneelmicrobe terug doen leven ! Hij was het die voor ons mee op de scène is gesprongen en het heeft voorgedaan, hoe het moest.
"Snelheid en perfectie" - "Tak-tak", het moest klikken - "Men kan de mensen niets brengen dat niet af is"... Hoe dikwijls hebben we dat niet moeten horen.
En wij hoopten, dat hij nog lang de regie kon doen. Ook als hij lachend zei dat wij onze naam moesten veranderen in "De kankervrienden". En zoals dat gaat bij zulke dingen... we wisten, maar wilden het niet weten... we zagen, maar wilden niet zien...
Tot Willy op dinsdag 10 januari zijn laatste repetitie leidde... en hij zonder het echt te zeggen afscheid nam van zijn/ons toneel.
En juist een week later, tijdens de repetitie, Willy zijn laatste rol speelde...
Willy, bedankt ! Namens alle toneelvrienden
Namens de toneelvrienden brengen wij een woordje hulde. We verliezen met jou, Rit, een goedlachse vriendin, die graag met een kwinkslag om de hoek kwam kijken, voor menigeen had jij een plagend woordje over. Zelf werd je ook graag geplaagd en kon je het "fikfakken" niet laten. Geen vraag was teveel voor jou, je klaagde nooit en je stond altijd en overal klaar om steun te bieden en te helpen. En neen, je gaf je iedere keer in de rol dat je speelde volledig, het moest "af" zijn, het moest "perfect" zijn.
Tot op het laatste moment heb jij het beste van je gegeven, Je ziekte, je pijn, je lijden zette je opzij. Je familie, je vele vrienden en de verenigingen waren voor jou belangrijker. Wij zijn je dankbaar, lieve Rit, dat wij een stukje van ons leven hier op aarde met jou mochten meevliegen.
Weet echter dat je in onze harten steeds zal blijven rondfladderen en ooit, ooit.. wie weet... vliegen we elkaar terug in de armen.
We nemen vandaag vooral afscheid van een zeer begeesterende persoonlijkheid. Je inzet, gulle lach en koele blik als waarzegster in "Glazen bol en koffieprut" en doorzettingsvermogen inspireerde ieder van ons. Je motiverende en lovende woorden, ondanks je ziekte, inspireerden ieder van ons, door te zetten... verder te doen... niet af te haken, wat er ook mocht gebeuren.
Bedankt Alma, er zullen gedachten zijn, en weer anderen, die het door hun inzet zullen verzachten...
Bedankt Dré,
Den Dré, onze vaste tapper het perfecte duo met de Frans, onze vaste decorbouwer, onze vaste manusje van alles, onze vaste vriend!
Geen enkele grap die je kon uithalen ontsnapte, altijd lachen met den Dré in de buurt.
We gaan je missen vriend.
Frans Verstappen
Bedankt Frans,
Onze Frans, want dat was je 'van ons', en dat zul je altijd blijven. Het perfecte duo met den Dré.
Altijd grappen en grollen achter de toog terwijl er duchtig getapt werd. En samen met de rest van de groep altijd klaar om te helpen met de decorbouw. Niets was je te veel.
In onze harten blijf je eeuwig bij ons.
Loran Drijbooms
Bedankt Loran
Je maakte jouw debuut als figurant bij de toneelvrienden in 1999 en sindsdien stond je niet minder dan 18 keer, meestal mee in een hoofdrol, op de planken. Jij leerde ons perfect Nodderwaaks.
Loran, Noorderwijks icoon, monument, legende, filosoof, leermeester, humorist, ...
We gaan je nooit vergeten dikke vriend.
.jpg)